Την ταχύτητα από τη βραδύτητα. Τη φασαρία από την ησυχία. Ένα δημιουργικό -αν και υπερμεγέθες- μπέρδεμα από μια ισορροπημένη, χλιαρή κατάσταση.
Όταν με ρωτάνε τελευταία με τι ασχολούμαι πραγματικά, μου αρέσει να λέω ότι είμαι πολεμιστής του φωτός. Η έκφραση των ανθρώπων αλλάζει τραγικά τότε. Σχεδόν τρομάζουν, τα χάνουν. Είναι υπέροχο..
discolata's story 
The force is strong in you, Discolata. 🙂
Μια χαρά απάντηση είναι!
😛
smoutsen
πολύ Πάολο Κοέλο διαβάζεις. Μ’αρεσε αυτό το βιβλίο, όμως τώρα πια δεν το πιστεύω. Δίνει συμβουλές και αποφεύγματα. Τελευταία μου φαίνεται λίγοι φαφλατάς..
Πάντως ακόμα θυμάμαι όταν διάβασα πως δεν πρέπει να μιλάς για αυτά που επιθυμείς γιατί χάνουν την ενέργειά τους..
Κοέλιο εγώ;
Μάλλον για άλλη με περάσατε, κύριε, εξηγηθείτε.
Μη ξανακούσω το όνομα Κοέλιο εδώ μέσα, πάντως…
Ό,τι μας λυτρώνει/γλυτώνει απ’ την αποχαύνωση δηλαδή.
Μέσα, μικρή.
Τίποτα πιο θλιβερό από έναν χλιαρό βίο.
Καταπάνω στη ζωή.
Για όσο.